van SA naar V

SA = South Australie
V = Victoria
We zijn weer een grens gepasseerd, en dat is ook een tijdzone. Nu zitten we 9 uur vóór Nederland.

18 oktober
Vandaag een uitstapje naar het zuiden. We willen naar Cape Douglas en naar het plaatsje Port MacDonnel. De reis ernaartoe wordt wat minder afwisselend, de landbouw is steeds nadrukkelijker aanwezig. Geen wijn hier, maar wel veel vee, ook melkvee. En er is meer water te vinden blijkbaar, dat is natuurlijk ook nodig voor al dat grasland. Je ziet hier ook steeds meer beregenings-installatie’s. Geen haspels zoals in Nederland, maar wheel-move’s, grote ronddraaiende buizen-installatie’s. Net als alles hier, gigantisch. Heel veel grasvelden zijn ook hier geel van de bloemen, zeg maar paardenbloemen maar dan anders… We zagen ze ook al aan de westkust, Australië wordt overwoekerd….
Cape Douglas was ook gigantisch,…. mooi! Kalksteen rotsen die door de oceaan, met grote golven dus, langzaam aan wordt weggesleten. En geen mens te bekennen, ja één andere auto.
We zaten nét weer in de auto, toen er een hagelbui van formaat losbarstte, met windvlagen die de auto deed schudden. Later was het wit van de hagelstenen. Hebben wij weer….
Door naar Port MacDonnel. “Port”, we dachten dat dat wel eens de haven kon zijn waar al dat hout heen gaat. Maar nee hoor, wel grote jachten maar geen vrachtschepen. Wel koffie in een gelegenheid waar ook net de vrouwenvereniging uit Mt. Gambier op hun reisje was neergestreken.
Terug in Mt. Gambier naar het Blue Lake. Dat is een meer in een vulkaan-krater, dat in november in een paar dagen verkleurt naar prachtig blauw. Het is nog geen november….. hebben wij weer.
Maar het is een mooi meer, en ook nu al fraai op kleur. Het water van dit meer wordt al sinds eind 19e eeuw gebruikt voor drinkwater.
Daarna doorgereden naar het Umpherston sinkhole. Dit is weer zo’n ingestorte kalksteengrot. Voor 1930 stond deze voor 1/3 vol water en werd toen gebruikt als zwemplas en roeiplas. Nu is het er droog door een gedaalde grondwaterstand, en is er een prachtige tuin in aangelegd.
Ze kon het niet laten…. Tai Chi Tao in een sinkhole. Geeft wel leuke plaatjes.
We hebben gegeten bij het andere Indiase restaurant, aan de overkant van de weg.
En zo werd het toch weer een drukke dag!

19 oktober
Op reis vandaag. We gaan naar Port Fairy, of naar Warrnambool; we zien wel hoever we willen.
Eerst richting de kust, naar Nelson en toen de kustweg naar het oosten. Het is hier weer allemaal aangeplant, productiebos. We zien verschillende stadia, heel groot, maar ook net gezaagde percelen en jonge aanplant. Alles keurig op rijen, met om de 4 rijen een breder pad voor de verpleging.
(En als het gewas gesloten is kun je er nog steeds met de trekker door, Kees ;-) )
In Portland aangekomen ontdekken we eindelijk waar al die stammen heengaan, ze liggen hier op grote stapels in de haven te wachten op verscheping naar ..?? Niet alleen de stammen, maar ook grote bergen snippers zien we hier. Na een bakkie door naar Port Fairy. Daar is verder niks te doen, een mooi plaatsje met na enig zoeken een haventje. Dus we zijn doorgereden naar Warrnambool. Daar Raglan Motor Inn gevonden, waar we een paar nachten blijven. De hele kust is hier prachtig, hopelijk zijn we er straks bij de Great Ocean Road niet op uitgekeken. Hier in Warrnambool komen de golven van de Zuidelijke Oceaan tot vlak bij de kust voor ze stuk slaan op rotsen, die vaak net onder water zitten. Alweer dat woord: Gigantische golven. Er is hier een route langs de kust, die moeten we maar eens gaan lopen.
Nu echter zeeer het vermelden waard: we hebben pinquins gezien! De fauna begint mee te werken. Vooral ook omdat we onderweg hier naartoe in een flits een wombat achter een boom zagen lopen.
Nog even op zoek naar een exotische eetgelegenheid. Het werd Siamees/Thais, waar we een aardig gesprek met de serveerster hadden over religie, de zin van het leven, Boedhisme en meer van dat soort zaken.
En dan nog even een felicitatie voor Michel die morgen jarig is. Ineke en Michel we wensen jullie donderdag een hele fijne dag toe.